Τους έταζαν μεγαλύτερη σοδειά με λιγότερο νερό και ελάχιστους εχθρούς. «Spay less, profit more-Monsanto seeds», ευαγγελιζόταν ένα από τα πολλά διαφημιστικά σλόγκαν. Τι άλλο να ονειρεύεται ένας αγρότης; Στην επίσημη σελίδα του Foundation for Biotechnology Awareness and Education, γίνεται διθυραμβική αναφορά στην επιτυχία του BT Cotton στην Ινδία: τα τρία αρχικά υβρίδια του BT Cotton το 2002 έγιναν 131 το 2007 και η σοδειά του αγρότη αυξήθηκε κατά 46%! Η Vandana Shiva χαρακτηρίζει το όλο σχέδιο ως τη "μεγαλύτερη επιστημονική απάτη» που έπληξε ποτέ την πατρίδα της…"
«Το υψηλό κόστος των σπόρων συνδέεται με το υπέρογκο κόστος των φυτοφαρμάκων, γιατί αυτού του είδους οι σπόροι χρειάζονται χημικά», επισημαίνει η κάτοχος του εναλλακτικού Νομπέλ Ειρήνης το 1993. «Επιπλέον, οι ακριβοί αυτοί σπόροι πρέπει να αγοράζονται κάθε χρόνο, γιατί είναι έτσι σχεδιασμένοι, ώστε να μην επαναχρησιμοποιούνται/αναπαράγονται», συμπληρώνει. Σε περίπτωση που ένας αγρότης αλλάξει γνώμη, δεν μπορεί να κάνει αγρανάπαυση και να επανέλθει στην παλιά «συμβατική» του καλλιέργεια. «Με την καλλιέργεια του BT Cotton εμφανίστηκαν νέες ασθένειες στο βαμβάκι, που εδώ και 300 χρόνια δεν τις ξέραμε», καταγγέλλει ο Ram Kalaspurka. «Aυτές οι ασθένειες σκότωσαν κάποια είδη δέντρων όπως τα μάνγκο και τις λεμονιές».
Ο ίδιος, πρόεδρος του Οrganic Cotton Association, είναι πεπεισμένος πως οι Γ.Τ. σπόροι έχουν εισέλθει ευρέως στην αγροτική παραγωγή της Ινδίας. Προ ολίγων ημερών, ωστόσο, και ενώ οι Ινδικές Ρυθμιστικές Αρχές τον Οκτώβριο του 2009 είχαν δώσει το «πράσινο» φως για την καλλιέργεια μιας μεταλλαγμένης μελιτζάνας, της λεγόμενης BT brinjal της Mονσάντο, ο υπουργός Περιβάλλοντος Ζαϊράμ Ράμες αποφάσισε να επιβάλει μορατόριουμ στην κυκλοφορία της. Αρχισαν άραγε οι «προύχοντες» της Ινδίας να λαμβάνουν το «μήνυμα»; Το σχέδιο, που είχε ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζεται πειραματικά, δέχτηκε σφοδρή κριτική από περιβαλλοντικές οργανώσεις, αριστερούς πολιτικούς και σκληροπυρηνικούς ινδουιστές, προς το παρόν πάντως έχει παγώσει: «Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρξει βιασύνη. Το μορατόριουμ θα συνεχιστεί όσο χρειάζεται, προκειμένου να εδραιωθεί η εμπιστοσύνη του κοινού, κατέληξε ο Ράμες.
Ο ίδιος, πρόεδρος του Οrganic Cotton Association, είναι πεπεισμένος πως οι Γ.Τ. σπόροι έχουν εισέλθει ευρέως στην αγροτική παραγωγή της Ινδίας. Προ ολίγων ημερών, ωστόσο, και ενώ οι Ινδικές Ρυθμιστικές Αρχές τον Οκτώβριο του 2009 είχαν δώσει το «πράσινο» φως για την καλλιέργεια μιας μεταλλαγμένης μελιτζάνας, της λεγόμενης BT brinjal της Mονσάντο, ο υπουργός Περιβάλλοντος Ζαϊράμ Ράμες αποφάσισε να επιβάλει μορατόριουμ στην κυκλοφορία της. Αρχισαν άραγε οι «προύχοντες» της Ινδίας να λαμβάνουν το «μήνυμα»; Το σχέδιο, που είχε ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζεται πειραματικά, δέχτηκε σφοδρή κριτική από περιβαλλοντικές οργανώσεις, αριστερούς πολιτικούς και σκληροπυρηνικούς ινδουιστές, προς το παρόν πάντως έχει παγώσει: «Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρξει βιασύνη. Το μορατόριουμ θα συνεχιστεί όσο χρειάζεται, προκειμένου να εδραιωθεί η εμπιστοσύνη του κοινού, κατέληξε ο Ράμες.
«Παιχνίδι» εις βάρος των αγροτών
«Οταν η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να μας προστατέψει, εμείς πώς μπορούμε να αμυνθούμε;» αναρωτιέται ο εξαπατημένος αγρότης. Το μόνο μέτρο που η ινδική κυβέρνηση πήρε για να «σώσει» την κατάσταση ήταν η διαγραφή χρεών. «Ηταν, ωστόσο, ένα αμφιλεγόμενο μέτρο, αφού δεν συνυπολόγιζε τα χρέη σε τοκογλύφους, παρά μόνο στην τράπεζα. Παράλληλα, ίσχυσε μόνο για αγρότες που είχαν στην ιδιοκτησία τους συγκεκριμένα στρέμματα, χωρίς να λαμβάνει υπ' όψιν τις διαφορές από περιοχή σε περιοχή», εξηγεί ο P. Sainath. Εν ολίγοις, το μέτρο ανακούφισε ελάχιστους αγρότες. Το απόσταγμα της εμπειρίας τους με το BT Cotton είναι σημαντικό. Οπως παρατήρησαν οι χωρικοί στο Mallapuran, οι αντιπρόσωποι της εταιρείας τούς επισκέπτονταν τακτικά στην αρχή, με το που άρχισαν όμως τα προβλήματα, μεμιάς έγιναν άφαντοι. Τους υποσχέθηκαν αποζημίωση και έκπτωση στο σπόρο την επόμενη χρονιά, μόνο και μόνο για να αποφύγουν την κατά πρόσωπο αντιπαράθεση μαζί τους.
Οι αγοραστές βαμβακιού, από την άλλη, αρνούνταν να προμηθευτούν το μεταλλαγμένο βαμβάκι και έθεταν τον όρο να το αναμείξουν με άλλες ποικιλίες. Οι κάψες ή τα καρύδια του BT Cotton ήταν μικρότερα από τα συνηθισμένα και η ίνα κοντύτερη. Οι βαμβακοκαλλιεργητές αντιλήφθηκαν το «παιχνίδι» που παίχτηκε εις βάρος τους και αποφάσισαν την επόμενη χρονιά να μην το αγοράσουν. Χιλιάδες άλλοι συνάδελφοί τους, όμως, δεν είχαν δικαίωμα για «παραστρατήματα». Αθώοι και αδαείς, πίστεψαν τις υποσχέσεις, πήραν δάνεια, τα οποία δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν εξαιτίας της συνεχώς μικρότερης σοδειάς. Εισήλθαν σε έναν φαύλο κύκλο, από τον οποίο μόνο πεθαίνοντας μπόρεσαν να βγουν. «Για την κυβέρνηση είμαστε μυρμήγκια, είτε ζούμε είτε πεθάνουμε είναι το ίδιο», λέει με απογοήτευση ένας Ινδός αγρότης σε βίντεο στο YouTube, που έχει κάνει το γύρο του κόσμου. Και όλα αυτά, τη στιγμή που οι αυτοκτονίες γυναικών και αντρών συνεχίζονται στην Ινδία για χρέη ακόμα και 900 ευρώ...
Ολόκληρο το άρθρο εδώ
«Οταν η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να μας προστατέψει, εμείς πώς μπορούμε να αμυνθούμε;» αναρωτιέται ο εξαπατημένος αγρότης. Το μόνο μέτρο που η ινδική κυβέρνηση πήρε για να «σώσει» την κατάσταση ήταν η διαγραφή χρεών. «Ηταν, ωστόσο, ένα αμφιλεγόμενο μέτρο, αφού δεν συνυπολόγιζε τα χρέη σε τοκογλύφους, παρά μόνο στην τράπεζα. Παράλληλα, ίσχυσε μόνο για αγρότες που είχαν στην ιδιοκτησία τους συγκεκριμένα στρέμματα, χωρίς να λαμβάνει υπ' όψιν τις διαφορές από περιοχή σε περιοχή», εξηγεί ο P. Sainath. Εν ολίγοις, το μέτρο ανακούφισε ελάχιστους αγρότες. Το απόσταγμα της εμπειρίας τους με το BT Cotton είναι σημαντικό. Οπως παρατήρησαν οι χωρικοί στο Mallapuran, οι αντιπρόσωποι της εταιρείας τούς επισκέπτονταν τακτικά στην αρχή, με το που άρχισαν όμως τα προβλήματα, μεμιάς έγιναν άφαντοι. Τους υποσχέθηκαν αποζημίωση και έκπτωση στο σπόρο την επόμενη χρονιά, μόνο και μόνο για να αποφύγουν την κατά πρόσωπο αντιπαράθεση μαζί τους.
Οι αγοραστές βαμβακιού, από την άλλη, αρνούνταν να προμηθευτούν το μεταλλαγμένο βαμβάκι και έθεταν τον όρο να το αναμείξουν με άλλες ποικιλίες. Οι κάψες ή τα καρύδια του BT Cotton ήταν μικρότερα από τα συνηθισμένα και η ίνα κοντύτερη. Οι βαμβακοκαλλιεργητές αντιλήφθηκαν το «παιχνίδι» που παίχτηκε εις βάρος τους και αποφάσισαν την επόμενη χρονιά να μην το αγοράσουν. Χιλιάδες άλλοι συνάδελφοί τους, όμως, δεν είχαν δικαίωμα για «παραστρατήματα». Αθώοι και αδαείς, πίστεψαν τις υποσχέσεις, πήραν δάνεια, τα οποία δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν εξαιτίας της συνεχώς μικρότερης σοδειάς. Εισήλθαν σε έναν φαύλο κύκλο, από τον οποίο μόνο πεθαίνοντας μπόρεσαν να βγουν. «Για την κυβέρνηση είμαστε μυρμήγκια, είτε ζούμε είτε πεθάνουμε είναι το ίδιο», λέει με απογοήτευση ένας Ινδός αγρότης σε βίντεο στο YouTube, που έχει κάνει το γύρο του κόσμου. Και όλα αυτά, τη στιγμή που οι αυτοκτονίες γυναικών και αντρών συνεχίζονται στην Ινδία για χρέη ακόμα και 900 ευρώ...
Ολόκληρο το άρθρο εδώ
 |
No comments:
Post a Comment